Karabük Mutlu Sonlu Masöz

Cinder kaşlarını çattı ve bir an için kendinden şüpheye düşmüş göründü, sonra hâlâ beynine takılı kabloya uzandı. Kabloyu hızla çekti ve ensesindeki kapağı kapattı. “kontrol panelimi mi açtın?” dedi, öfkeyle Karabük Mutlu Sonlu Masöz  desteklenmiş olduğu için daha anlaşılır bir telaffuzla. Thorne dudaklarını büktü. “Açıkçası açmak için can attığım söylenemez.” Cinder yüzünde ekşi bir ifadeyle onu süzdü —yüzündeki ifade tam olarak öfkeli değildi, ama minnetle dolu da sayılmazdı.

Koridorun ilerisinden motor uğultusu yükselirken ve köşedeki bir ışık bazen sönüp titreşerek tekrar yanarken, uzun bir süre süresince birbirlerine baktılar. “Eh,” diye homurdandı Cinder sonucunda. “Aklına gelmesi iyi olmuş sanırım.” İçi rahatlayan Thorne, aval aval sırıttı. “Özel bir an daha yaşıyoruz, değil mi?” “özel bir andan kastın, ilk karşılaşmış olduğumızdan bu yana seni boğmak istemediğim bir an ise, sanırım öyle.” Cinder yere geri yığıldı. “zaten, herhangi birini boğamayacak kadar bitkinim sanırım.”

“Bana uyar,” dedi Thorne, Cinder’ın yanına uzanarak. Sert ve soğuk zeminin, tavandaki sinir bozucu spot ışıklarının, giysilerinden yükselen kanalizasyon kokusunun ve tarifsiz bir özgürlüğün keyfinı çıkardı beyaza dönmeye başladı. Üstüne yapışmış tüyü silkelediği öteki bir yumurtayı da tek eliyle kırdı ve aynı anda spatulayı tavanın yüzeyine doğru ittirdi. Yumurtanın  şeffaf akı beyazlaştı, kabardı ve tavanın yan taraflarında ince bir zar hâlinde cızırdamaya başladı.

Karabük Mutlu Sonlu Masöz

Tavadan yükselen cızırtı sesi dışında, ev tamamen sessizdi. Dövüşten sonrasında eve döndüğünde babasına bakınmış ve adamı  babaannesinin yatağında koma hâlinde bulmuştu.   Scarlet şişenin kalanını bahçeye dökmüş, bulabildiği her içki şişesini aynı şekilde boşaltmış ve sonraki dört saati, kendi yatağında dönerek durarak  geçirmişti. Aklı önceki akşam yaşadıklarıyla; babasının kolundaki yanık izleriyle, yüzündeki dehşet ifadesini düşünmekle, babaannesinin nerede tutulduğunu bulmak için fikirler üretmekle meşguldü.

Ve Wolf’la. Kolundaki dövmesi, imalı bakışları ve neredeyse ikna edici sözleriyle: O dövme bana ilişkin değildi. Spatulayı tavanın kenarında dengeleyerek bıraktıktan sonra, Scarlet dolaptan bir tabak aldı ve tezgâhtaki ekmekten bir dilim kesti. Güneş ufuktan parlamaya  başlamıştı ve dün gece şiddetini artıran rüzgâr, başakları bir o yana bir yana sallamış ve bacadan içeri ıslık çalarak esmesine karşın, açık gökyüzü, güneşli bigün olacağına işaret ediyordu. Bahçede bir horoz öttü.